Héérlijk weer vandaag! De ‘solitary tree’ staat mooi te zijn in een weiland langs de Leeuwenlaan vanaf landgoed Hilverbeek. Heel eenzaam is de eik niet, rondom het weiland staan allemaal bomen. Door zijn vrije positie heeft de boom een prachtige kroon gekregen.
Vaak schiet de wandeling er op dinsdagen bij in. De hele dag bezig, en het is nog te vroeg donker om een lekkere avondwandeling te maken. Dit is een van de poezen die mijn arm heeft geconfisceerd.
Na motregen en vorst is de grond op de Franse Kampheide ontzettend drassig. Deze vrolijke hond heeft witte poten en een witte buik, maar nu even niet.
Even verderop liep een statige ranke witte hond (geen idee wat voor ras maar vast een echte) zonder één spatje modder op zijn vacht, zelfs niet bij de poten. Dat was nog eens een nette hond.
Prachtig berijpte velden en bomen vanochtend langs de laan van het Spanderswoud, en eindelijk schijnt de zon!
Ik was vroeg op stap, en zag deze sprong reeën op een klein weitje. Ze waren met z’n vijven. Zeer alert, ik bleef op afstand dus de foto is niet bijster scherp.
Na een dag bijna onafgebroken werken geen zin in koken, dus naar de Chinees. Tijdens het wachten maakte ik een rondje door het kleine winkelcentrum De Meenthof in Kortenhoef, waar sinds 1976 dit standbeeld Meisje met ganzen staat, van Tineke Bot.
De helder verlichte ramen op de achtergrond zijn van Bakker Jeroen, die heerlijk brood maakt.
Alweer grauw weer, met als extraatje druilerige regen. Deze drie koppeltjes eenden peddelen rustig in de sloot. In de achtergrond zie je twee witte vlekjes in het gras. Hieronder staat de vergroting: het zijn twee ooievaars. De camera van mijn mobiel is niet geweldig, dus ze zijn onscherp.
Dit complex is het voormalige Sanatorium Zonnestraal in het Loosdsrechtse bos bij Hilversum. Dit prachtige voorbeeld van het Nieuwe Bouwen, van architecten Jan Duiker, Bernard Bijvoet en Jan Gerko Wiebenga, werd in de zomer van 1928 in gebruik genomen. De lichtblauwe kleur van de metalen kozijnen wordt ‘Duikerblauw’ genoemd.
Oorspronkelijk was Zonnestraal bestemd voor tuberculosepatiënten. In 1990 werd begonnen met restauratie van de verwaarloosde gebouwen. Nu is er onder andere mijn tandarts gevestigd, en daar lag ik vandaag ruim anderhalf uur in de behandelstoel. De dichte gevel links was oorspronkelijk open, de tbc-patiënten konden met hun bed vanuit hun kamer de galerij op worden gereden.
De kleine houten huisjes waren ook bestemd voor tbc-patiënten. Ze zijn enkele jaren geleden gerestaureerd, maar inmiddels kunnen ze wel weer een likje verf gebruiken. Ze zijn niet uniek voor Zonnestraal, ze staan ook elders in het land.
Nog even een loopje op landgoed Boekesteyn. De zon is al een paar minuten onder. Bovenin de boom in het midden hangen niet de laatste winterblaadjes, het zijn vogels (kauwen?) die net zijn neergestreken voor de nacht.
Ik zweer je, een seconde geleden stonden deze honden nog heel leuk bij elkaar, en toen stoven ze alle kanten op. Rennen op de hei, daar worden honden heel blij van.